Sedecznie zapraszam na referat na temat „Algorytmy częstotliwościowe i ich aproksymacja w fakturze orkiestrowej na przykładzie własnej twórczości”
Posts Tagged | Wpisy oznaczone jako ‘Infrasymfonia’
25 października 2013
Instytut Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego
Wrocław, 25.10.2013 r., ul. Szewska 36, sala 208
Zapraszam serdecznie na konferencję AUDIOSFERA WROCŁAWIA – MIĘDZY TEORIĄ A PRAKTYKĄ
Będę miał okazję opowiedzieć o infrasłuchaniu. Poniżej skrót:
INFRASŁUCHANIE
Dźwięki miasta to nie tylko to, co oczywiste i fasadowe – hałasy pojazdów, natłok szumu czy tętno ulic. Dla mnie osobiście najciekawsze jest to, czego nie słychać, a co można poczuć – nieuchwytne dla uszu infradźwięki emitowane przez wielkie konstrukcje takie jak mosty czy wieżowce. Wyobraźnia wyostrza zmysły szczególnie nocą, gdy puls miasta zwalnia i zostajemy sam na sam z ogromem inżynieryjnych konstrukcji, a wibracje przenikają ciało i umysł.
Zapraszam na spotkanie promującę najnowszy numer Glissanda, a w nim również mój manifest kompozytorski Infrakomponowanie.
Będę uczestniczył w charakterze gościa specjalnego.
—————————————————————————
Ze stronu funpage Glissanda:
Tym razem Glissando zawita do Wrocławia. Dzięki współpracy z CRZ
„Krzywy Komin” przygotowaliśmy spotkanie promocyjne, dzięki któremu
przybliżymy problematykę 21. numeru – „Performatyka”.
„Krzywy Komin” przygotowaliśmy spotkanie promocyjne, dzięki któremu
przybliżymy problematykę 21. numeru – „Performatyka”.
Główny temat przewija się w kilkunastu tekstach, od tłumaczeń
solidnych anglosaskich esejów (Nicholas Cook, Stan Godlovitch), przez
inspirujące polskie syntezy (Patrycja Terciak, Ewa Kozik, Dariusz
Brzostek) i monograficzne ujęcia Antonina Artaud, Roberta Wilsona, Nam
June Paika, Georga Nussbaumera i Muslimgauze’a (Michał Fundowicz,
Agnieszka Jelewska, Michał Krawczak, Antoni Beksiak, Ibrahim Kader),
aż po stanowiska samych twórców w esejach (Francisco López, Wojtek
Ziemilski) i wywiadach (Wojciech Bąkowski, Daniel Menche, Dave
Phillips i inni noisowcy). Oprócz tego w numerze stałe pozycje:
wywiady z młodymi muzykami (Tomasz Krakowiak), manifesty młodych
kompozytorów (Mateusz Ryczek) i teksty źródłowe (traktat o czasie
Gérarda Griseya). I jedna długa, szczera, intymna rozmowa o Adamie
Falkiewiczu z jego ostatnim partnerem Dennisem van der Veurem.
Przy okazji będzie można nabyć najnowszy numer oraz starsze wydania
Glissanda. Wszystko po okazyjnych cenach!
MUSICA POLONICA NOVA
20 April 2012
Friday, 19.00
Concert Hall of Wroclaw Philharmony
Symphonic Concert
Program:
Mateusz Ryczek –Infrasymphony
Krzysztof Penderecki – Symphony No.1
- – - intermission – - -
Sławomir Kupczak – Hummingbirds for orchestra
Witold Lutosławski – 3rd Symphony
Jacek Kaspszyk – conductor
Symphonic Orchestra of Philharmony In Wrocław
P r o g r a m n o t e:
Infrasymphony for a hundred-person orchestra. I used in this piece a lot different techniques, but the most importatnt and new idea is the instrumental synthesis of infrasounds. I used selected primes numbers of high natural overtones, and rhythmical translation low frequencies.
MUSICA POLONICA NOVA
20 kwietnia 2012
Piątek godz. 19.00
Sala koncertowa Filharmonii Wrocławskiej
Koncert symfoniczny
Program:
Mateusz Ryczek – Infrasymfonia
Krzysztof Penderecki – I Symfonia
- – - przerwa – - -
Sławomir Kupczak – Kolibry na orkiestrę
Witold Lutosławski – 3 Symfonia
Jacek Kaspszyk – dyrygent
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Wrocławskiej
N o t a p r o g r a m o w a
Słowo infrasymfonia składa się z dwóch członów – infra oraz symfonii. Pierwszy człon wyrazu bierze się ze słowa infradźwięk. Jest to zasygnalizowanie doniosłego znaczenia infradźwięków dla całego utworu. Wyraz symfonia funkcjonuje w tytule symbolicznie, nie jako utwór o tradycyjnej budowie uświęconej przez dzieła klasyków, tylko w przenośni. W połączeniu z pierwszym członem tytułu nabiera znaczenia w rodzaju symfonia infradźwięków, wielość infradźwięków.
Wykorzystanie infradźwięków stało się możliwe dzięki specjalnej syntezie instrumentalnej opartej o koncepcję wysokich harmonicznych będących w relatywnie pierwszych (niepodzielnych) stosunkach. Cały utwór wyrasta z jednego korzenia matematycznego, swoistego kręgosłupa, który jest rodzajem czasowego fraktala, który staje się podstawą formy, rytmu, a ostatecznie – wysokością. Wszystkie te elementy leżą na wspólnej osi i płynnie w siebie przechodzą.
Jednak nie czynnik technologiczny jest w tym utworze najważniejszy. Wszystkie algorytmy, ciągi liczbowe i aproksymacje wysokościowe służą estetyce i odkrywaniu osobliwego piękna muzyki.